Çocuğunu onda gördüğü potansiyele doğru uçması için çatıdan atan ebeveynin eminliğiyle;
Kısmını çok sevdim. Umarım benim annem de beni yakın zamanda şöyle hafifçe bir ittirir. :) Çok yönlü insanların yaşadığı bir dönem bence bu. Meraklı, keşfetmeye hep hazır, ince detaylar da kaybolan insanlar. Bir avuç kıymeti insan aynı dünyanın başka bir yerinden başka bir yerine adını duyuran bir avuç insanın olduğu gibi. :) Belki sadece sahneni arıyorsundur bu da o sahneye kavuşmadan önceki son gri anlardır. 🌸
Durumu bu şekilde görmemi sağladığın için teşekkür ederim 🌝 En azından bende kalmadığında burada zihnine güvenebileceğim insanlar olduğunu bilmek güzel. İyi ki varsın ve tabağıma severek koyduğum içeriklerden birini yapıyorsun ❤️
30+ ekip olarak hepimizin duyguları karmakarışık mı darmadağınık mı bilemiyorum. Açık olmak gerekirse dönem dönem inbox'a düşen bu yazılarla kendimi özel hissediyorum. Çünkü içerik yorgunluğu, bu özel hissetme duygusunu da çalıyor bizden. Eskiden tv izlememek çözüyordu işi... Şimdi üretmenin ya da takipçi olmanın olmanın neresindeyim hiç bilmiyorum. Bu yorumu yazmak için üşenmeyip siteye üye oldum. Çünkü dm'den "yazınız da pek hoş" demek kimseye iyi gelmiyor artık. Sevgiler.
Ah evet işte o kendini özel hissetme hali varsa bence doğru bir tüketim şekli var orda. İnsana mücevher bulmuş gibi hissettiren ve heyecan veren bir yanı olmalı hem üretmenin hem tüketmenin. En azından burada benzer düşünen kişilerle şu iletişimi kurmak bile insana iyi geliyor. Teşekkürler vakit ayırıp üye olduğun için de, gerçekten fark yaratıyor 🫶🏻
Çocuğunu onda gördüğü potansiyele doğru uçması için çatıdan atan ebeveynin eminliğiyle... bu ve bunun gibi bir sürü baskında özgürleşmek, kendi potansiyelini gerçekleştirme ve hep kendini geliştirme ihtiyacı duymadan, sanattaki stilness gibi, sonra merak kuruduğu yerden yine yeşilleniyor. tadını çıkarın, yazı yine çok güzel, hiç birşey yapmadığınız halinizde yine birşey yapıyorsunuz.
Nilcim yazın çok iyi geldi. Gerçekten her andan bir fayda çıkarmaya çalışma hali beni de çok boğmaya başladı. Bir de hep bir kendine dönüklük ve sürekli bir kendimi nasıl geliştiririm, nasıl daha iyi hissederim, dur şurada sadece oturup şu ted talk'u dinlemiyim de en azından bir taraftan da popomu sıkayım gibi bir anda kendimi fark ediyorum. Komik geliyor. Şu cümlendeki "birey olarak kapasitemizin üzerinde bir maruz kalış yaşıyoruz." maruz kalma lafı şu ara en çok düşündüklerim arasında. Ama biraz farklı olarak kendime çok maruz kaldığımı düşünüyorum. Gülüyorum ama işte biliyorsun sen...
Çocuğunu onda gördüğü potansiyele doğru uçması için çatıdan atan ebeveynin eminliğiyle;
Kısmını çok sevdim. Umarım benim annem de beni yakın zamanda şöyle hafifçe bir ittirir. :) Çok yönlü insanların yaşadığı bir dönem bence bu. Meraklı, keşfetmeye hep hazır, ince detaylar da kaybolan insanlar. Bir avuç kıymeti insan aynı dünyanın başka bir yerinden başka bir yerine adını duyuran bir avuç insanın olduğu gibi. :) Belki sadece sahneni arıyorsundur bu da o sahneye kavuşmadan önceki son gri anlardır. 🌸
Durumu bu şekilde görmemi sağladığın için teşekkür ederim 🌝 En azından bende kalmadığında burada zihnine güvenebileceğim insanlar olduğunu bilmek güzel. İyi ki varsın ve tabağıma severek koyduğum içeriklerden birini yapıyorsun ❤️
30+ ekip olarak hepimizin duyguları karmakarışık mı darmadağınık mı bilemiyorum. Açık olmak gerekirse dönem dönem inbox'a düşen bu yazılarla kendimi özel hissediyorum. Çünkü içerik yorgunluğu, bu özel hissetme duygusunu da çalıyor bizden. Eskiden tv izlememek çözüyordu işi... Şimdi üretmenin ya da takipçi olmanın olmanın neresindeyim hiç bilmiyorum. Bu yorumu yazmak için üşenmeyip siteye üye oldum. Çünkü dm'den "yazınız da pek hoş" demek kimseye iyi gelmiyor artık. Sevgiler.
Ah evet işte o kendini özel hissetme hali varsa bence doğru bir tüketim şekli var orda. İnsana mücevher bulmuş gibi hissettiren ve heyecan veren bir yanı olmalı hem üretmenin hem tüketmenin. En azından burada benzer düşünen kişilerle şu iletişimi kurmak bile insana iyi geliyor. Teşekkürler vakit ayırıp üye olduğun için de, gerçekten fark yaratıyor 🫶🏻
Çocuğunu onda gördüğü potansiyele doğru uçması için çatıdan atan ebeveynin eminliğiyle... bu ve bunun gibi bir sürü baskında özgürleşmek, kendi potansiyelini gerçekleştirme ve hep kendini geliştirme ihtiyacı duymadan, sanattaki stilness gibi, sonra merak kuruduğu yerden yine yeşilleniyor. tadını çıkarın, yazı yine çok güzel, hiç birşey yapmadığınız halinizde yine birşey yapıyorsunuz.
Ah son cümleyle beni kalbimden vurdunuz ❤️ çok teşekkürler o yeniden yeşillenme isteği bile yok şu an bakalım nereye varacak bu yol 🫠
ilk kahkahanız değişir, bu arada Londra'da bol d vitamini tavsiyesi, biliyorum herkes söylemiştir ama bende tekrar söyliyim :)
Nilcim yazın çok iyi geldi. Gerçekten her andan bir fayda çıkarmaya çalışma hali beni de çok boğmaya başladı. Bir de hep bir kendine dönüklük ve sürekli bir kendimi nasıl geliştiririm, nasıl daha iyi hissederim, dur şurada sadece oturup şu ted talk'u dinlemiyim de en azından bir taraftan da popomu sıkayım gibi bir anda kendimi fark ediyorum. Komik geliyor. Şu cümlendeki "birey olarak kapasitemizin üzerinde bir maruz kalış yaşıyoruz." maruz kalma lafı şu ara en çok düşündüklerim arasında. Ama biraz farklı olarak kendime çok maruz kaldığımı düşünüyorum. Gülüyorum ama işte biliyorsun sen...
Çok sevgiler
Okurken popomu sıkmaya başladım. Söyleyeceklerim bu kadar. Umutsuzum.