Özellikle yardım almayı öğrenebilmek, hatta bir üstüne geçip yardım isteyebilmek çoğumuzun hayatında eksik olan ve bence biraz da kökünde çocukken “kendi başına başarmaya” verilen önem yatıyor. Kendi başına giyinmek, ödevini yapmak vb… Yardım istemeyi zayıflık gibi görmeye alıştık. Yine çok güzel yazmışsın. ✨💙
Evet her iki cinsiyet mensubu, tüm 'modern' dünya insanları için büyük bir küçük düşme. Yardım istemek = güçsüz olduğunu kabul etmek. Sınırlarımızı çizmeyi bilmediğimiz için en ufak bir nezaketin mutlaka bizi ezeceği zannındayız... Teşekkür ederim hatırlattığın için 🙏🏻
Muhteşem bir yazı olmuş; her kelimesine katılıyorum. Sizin böyle genç bir yaşta aydınlanmış olmanız da ne güzel! Ben de zararın neresinden dönsem kâr diyorum.
Dişil enerji belki de zaten yapabildiğimiz bir seyken, maskulen enerjisi olan gördüğümüzde de *Sen beceremiyorsun. Senden daha iyisi olabilirim* diyordur(uz) Mesela kızım doğuştan dişil. Bense 30dan sonra dişil oldum. Şartlar, hayat, kader ..
Yine okumaktan çok keyif aldığım bir yazı yazmışsınız. Hem de son senelerde üzerine belki de en çok kafa yorduğum konulardan biri üzerine. Yazının özellikle şu kısmı beni yakaladı:
"…orayı bir türlü bulamıyorum ve uzun zamandır düşüncem, kaybettiğim yeri tamir ettiğimde ona geri kavuşacağım yönündeydi. Alın size son derece maskülen enerji içeren bir eğilim."
Dişil enerjimizin gücünü hatırlamak bir yolculuk gerçekten. Bu yolculukta bana iyi gelen şeylerden biri de kadın arkadaşlarımla bu konu üzerine sohbet etmek. Hep orada olan ama belki adını koyamadığımız ya da dile bile getirmediğimiz hisleri onların da hissettiğini görmek, farklı bir açıdan değerlendirmek iyi hissettiriyor ve yol gösteriyor belki de gizliden. Yazınızı okurken o keyifli sohbetlerden birindeymişim gibi hissettim.
Ah son cümle bu yazıları yazma sebebim 😊 Çok mutlu oldum bunu söylediğiniz için. Benim de kadın arkadaşlarımla yaptığım konuşmaların yansımaları diyebilirim bu yazdıklarım için. Temelleri hep orada atılıyor. Ve dişil enerjisi yüksek bireylerle beraber olmak da bu açıdan iyileştirici oluyor 💕
Kendinizi iltifat almaya acmisken ben de size bir tesekkur edeyim :) Bu ilham dolu yaziyla isik oldugunuz icin cok cok tesekkurler! Kendi adima son zamanlarda farkettigim aslinda o “akista yasamak” denilen seyin disil enerji oldugunu gordum. Ic sesime guvenip, etrafimi ve olanlari kabul edip akis icerisinde gercekten yasiyor olma hissiyle devam etmek hayata. Inaniyorum ve goruyorum ki kolektif olarak yavasca geliyoruz bu bakis acisina <3
Özellikle yardım almayı öğrenebilmek, hatta bir üstüne geçip yardım isteyebilmek çoğumuzun hayatında eksik olan ve bence biraz da kökünde çocukken “kendi başına başarmaya” verilen önem yatıyor. Kendi başına giyinmek, ödevini yapmak vb… Yardım istemeyi zayıflık gibi görmeye alıştık. Yine çok güzel yazmışsın. ✨💙
Evet her iki cinsiyet mensubu, tüm 'modern' dünya insanları için büyük bir küçük düşme. Yardım istemek = güçsüz olduğunu kabul etmek. Sınırlarımızı çizmeyi bilmediğimiz için en ufak bir nezaketin mutlaka bizi ezeceği zannındayız... Teşekkür ederim hatırlattığın için 🙏🏻
Yine harika bir yazı…
Kafka’nın Dönüşümü,
Kollektif bilinçten yani zihnimize dayatılanlardan kurtulabilirsek ah adım adım,
evrenin dengesine güvenerek ve iç sesimizi daha çok duyarak, daha huzur ve doygunlukla yaşayabileceğimizi düşünüyorum ben de…
Nil her cümlene katılıyorum. Evlatlara da bu şekilde ilham verilebilir ancak.
Sevgiler,
Çok teşekkür ederim ❤️ Umarım kollektif olarak duymaya başlarız 🙏🏻 çok sevgiler
Muhteşem bir yazı olmuş; her kelimesine katılıyorum. Sizin böyle genç bir yaşta aydınlanmış olmanız da ne güzel! Ben de zararın neresinden dönsem kâr diyorum.
Sevgilerimle.
Çok teşekkür ederim 🙏🏻 Kesinlikle bence bulunduğumuz ortama ne kadar bu enerjiyi getirirsek o kadar iyi olur kollektif için ☺️
Dişil enerji belki de zaten yapabildiğimiz bir seyken, maskulen enerjisi olan gördüğümüzde de *Sen beceremiyorsun. Senden daha iyisi olabilirim* diyordur(uz) Mesela kızım doğuştan dişil. Bense 30dan sonra dişil oldum. Şartlar, hayat, kader ..
Merhaba Nil Hanım,
Yine okumaktan çok keyif aldığım bir yazı yazmışsınız. Hem de son senelerde üzerine belki de en çok kafa yorduğum konulardan biri üzerine. Yazının özellikle şu kısmı beni yakaladı:
"…orayı bir türlü bulamıyorum ve uzun zamandır düşüncem, kaybettiğim yeri tamir ettiğimde ona geri kavuşacağım yönündeydi. Alın size son derece maskülen enerji içeren bir eğilim."
Dişil enerjimizin gücünü hatırlamak bir yolculuk gerçekten. Bu yolculukta bana iyi gelen şeylerden biri de kadın arkadaşlarımla bu konu üzerine sohbet etmek. Hep orada olan ama belki adını koyamadığımız ya da dile bile getirmediğimiz hisleri onların da hissettiğini görmek, farklı bir açıdan değerlendirmek iyi hissettiriyor ve yol gösteriyor belki de gizliden. Yazınızı okurken o keyifli sohbetlerden birindeymişim gibi hissettim.
Teşekkürler ve sevgiler!
Ah son cümle bu yazıları yazma sebebim 😊 Çok mutlu oldum bunu söylediğiniz için. Benim de kadın arkadaşlarımla yaptığım konuşmaların yansımaları diyebilirim bu yazdıklarım için. Temelleri hep orada atılıyor. Ve dişil enerjisi yüksek bireylerle beraber olmak da bu açıdan iyileştirici oluyor 💕
Kendinizi iltifat almaya acmisken ben de size bir tesekkur edeyim :) Bu ilham dolu yaziyla isik oldugunuz icin cok cok tesekkurler! Kendi adima son zamanlarda farkettigim aslinda o “akista yasamak” denilen seyin disil enerji oldugunu gordum. Ic sesime guvenip, etrafimi ve olanlari kabul edip akis icerisinde gercekten yasiyor olma hissiyle devam etmek hayata. Inaniyorum ve goruyorum ki kolektif olarak yavasca geliyoruz bu bakis acisina <3
Ben de teşekkür ederim bunu paylaştığınız için. O halinizin yansımaları kollektife çok iyi gelecek eminim ki 🙏🏻
Harika bir yazıydı. Bu arada sayenizde bu platforma katıldım. Bir keşif alanı oldu benim için✨ kalpten teşekkürler🤍
Çok mutlu oldum ☺️🤍
Teşekkürler.